chorobowy — «odnoszący się do choroby; związany z chorobą» Objawy, oznaki, zmiany chorobowe. Proces chorobowy. Karta chorobowa. Zasiłek chorobowy. Ubezpieczenie chorobowe. chorobowe w użyciu rzecz. «zasiłek chorobowy wypłacany pracownikowi za okres choroby z … Słownik języka polskiego
ognisko — n II, N. ogniskokiem; lm D. ogniskoisk 1. «stos drewna, chrustu itp. zapalony pod gołym niebem» Palić, rozpalić, rozniecić, rozłożyć ognisko. Ognisko bucha, dogasa, dymi, pali się, płonie. 2. «impreza rozrywkowa, urządzana zwykle wieczorem przy… … Słownik języka polskiego
chorobowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}} typowy dla choroby; związany z chorobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chorobowe zmiany. Zasiłek chorobowy. Przewlekłe stany chorobowe. Jednostka chorobowa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
adenopatia — ż I, DCMs. adenopatiatii, blm med. «chorobowe powiększenie węzła chłonnego na tle zapalnym lub nowotworowym» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
askarydoza — ż IV, CMs. askarydozazie; lm D. askarydozaoz med. wet. «pospolita na całym świecie choroba jelit człowieka i zwierząt, wywoływana przez pasożyty, zwane askarydami; powoduje różne zaburzenia i zmiany chorobowe w organizmie, np. krwotoki płucne,… … Słownik języka polskiego
bezdech — m III, D. u, blm med. «zatrzymanie czynności oddechowej świadome lub chorobowe, np. na skutek porażenia ośrodka oddechowego» … Słownik języka polskiego
bydleń — m I, DB. bydleńenia; lm M. bydleńenie, D. bydleńeni zool. «Hypoderma bovis, duża, owłosiona muchówka z rodziny gzów; larwy pasożytują u przeżuwaczy (głównie pod skórą), powodując poważne zaburzenia chorobowe oraz uszkodzenia skóry; giez bydlęcy» … Słownik języka polskiego
charakteropatia — ż I, DCMs. charakteropatiatii, blm «zaburzenia osobowości, chorobowe zmiany charakteru wskutek organicznych zmian w nerwowym układzie ośrodkowym, np. po urazach mózgu, stanach zapalnych, zatruciach, przy padaczce, miażdżycy naczyń mózgowych i… … Słownik języka polskiego
giez — m IV, DB. gza, Ms. gzie; lm M. gzy 1. «Hypoderma, owad z rodziny o tej samej nazwie» Gzy pocięły konie. ◊ pot. (Jakby) giez go uciął, ukąsił «o kimś zachowującym się w sposób nerwowy, niecierpliwy, o kimś rzucającym się ze złości» 2. zool. gzy… … Słownik języka polskiego
niepokojący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. niepokoić (p.) niepokojący w użyciu przym. «wzbudzający niepokój, obawę, niepewność; zakłócający spokój» Niepokojące objawy chorobowe. Niepokojące wieści. Niepokojące zachowanie. Niepokojąca atmosfera, cisza.… … Słownik języka polskiego
